Saturday, January 23, 2010

ONE MORE CHANCE









"Kung nakaya ko, kaya mo  rin. Naalala mo noong ako ang nandiyan? O, eh hindi ba't ikaw pa nagsabi sa akin na baka kaya tayo iniiwan ng mga taong mahal natin, kasi baka merong bagong darating na mas okay. Na mas mamahalin tayo, yung taong hindi tayo sasaktan at paaasahin. Yung nag-iisang tao na magtatama ng mali sa buhay natin, ng lahat ng mali sa buhay mo..."





NOTE: nakakainis ang taong hindi ka mapakawaln pero hindi ka naman inaalagaan.




Friday, January 22, 2010

PASAN KO ANG MUNDO

"mhal?pnkuha na ng dad sim ku.tsk. globe tau?.."

"PAksyET!ka,. bkit tayo mggglobe? kng pwd k nmn bumili ng sim!!!!!".. sasabog ang puso ko, galit na galit ako sa kanya..

pero tanna! hindi yan ang reply ko sa text nya dahil gusto ko munang maging mahinahon bago ko magkoment, kung tunay ba un! letche... diz past few days kasi sa hindi ko maintindihan dahilan hindi na siya ganun kasweet sa text. iniicip ko na lang baka busy sya dahil sa hw,examz,at kung anu- anu pang programming na dinadahilan nya.

" y? should we.??..'

ayan ang reply ko! mejo sweet pero my laman...kasi sa totoo lang asar talaga!

"ala.. english pa ih.."--paksyet na reaskyon nya..
"AUKO MAGGLOBE!"... ayan naglabas na ako ng tunay na kulay..bakit mggglobe kung pwede namang smart..sa isip isip ko....
"ok. mgsmart n lng tau.HMMMMM..arl lng ako mjor ko toh!." blagshhh.. alm kong d xia willing..

"bUWisiTTTTTTT...."
         Kung pwde lang isigaw ginawa ko na, kaya lang malayo ang UST sa school ko. mga ilang metro pa! Hindi nya yun maririnig!.. nakakainis talaga kapag ganun.
         Pagkauwing pagka uwi ko, kumain ako ng madami. OO,. nafrustrate ako this past few days ng dahil lang sa kanya. grabe mas naicip ko pa yun kaysa sa midterm exams ko. Nakakainis isipin noh?
         Hindi ako tinantanan ng aking utak ko hanggang naicip kong subukan sya. Loaded ang icip ko. Paksyet. Tinext ko ang isa sa tropa ko, si ANICAH SHANE ABREA. Kawawa naman sya at sya pa ang hinigan ko ng tulong. Sinabi kong itextmate ang mahal ko?aw. at ganito ang nangyari...


Shane: hi. shane2. uzta na?
Boy:    cnu ka poh?
Shane: si shane2. c juztine ka db?
Boy:    huh? cnu ka?
Shane:  si shane nga? c anika shane tanda mu nah?
Boy:  ndi ako c juztine. cnu ka ba?
Shane:  si anicah shane abrea nga. cge baka nawrong send lang ako.thankz
Boy: Ok lang.. hehehe.. tga san ka po?
Shane : sa quezon city po. kw. cnu ka ba
Boy:  hehe. ako c K%^$**.. taga sampaloc, manila
Shane: aa. malayo pala. lam mo yung univ. belt?
Boy: hehe..ha ndi a. malapit lang. hehe.. ilan taon kana po?
Boy: Pumapsok kb?
Shane: ndi po. goin in college pa lang diz skul year.kw
Shane: 16 poh.. kw?
Boy: ah ok. 1styear clage ako. hehe
Boy: mabuti naman.im 17 yrz old,hehe
Boy: can we be friends..hehehe
Boy: ust.. my fb kb? wla kc result name mu e.,
Shane: meon nu. R** ***( real name ko ang itinext nya) ang isearch my mkikita ka!

Katext ko din sya ng mga oras na yun.

Boy: mhl ku..miz na kita. mwuaa
me: oh? mhl ku, miz u mur.. ( PARANG TA*&^ lng)
Boy: gwa mu na?
me: nuod tv habang nagaaral.mwuaa
Boy: mbti naman..lve u mhl ku.mwua..nagaral aku.. mhl q dmugo ilng ku ih..


--------------------------------------------------------------------------

P.S. lahat ng sumunod na mensahe hanggang magising ako. ay puro sori.. paulit ulit..
      
      

Thursday, January 21, 2010

TO CONSOLE

               Parang pumapalo sa aking katawan ang mainit na sinag ng araw mula sa butas-butas na bintana ng aming bahay na naging dahilan ng pagkakagising sa mahimbing kong pagkakatulog.Isang malakas na bulaslasan ng paguusap ang aking napagtanto sa labas ng munti naming bahay.Maliit na pagpupulong ang kay aga nilang isinasagawa.Marahil tungkol sa matagal ng problema ng bansa,paghina ng ekonomiya at samu"t saring halaga ng pagkakautang ng bansa.Dahil sa halos lahat ng lumalabas sa kanilang bibig ay pawang kakulangan sa salapi,pagkain at kung anu-ano pa.Naalala ko tuloy noong araw na maayos pa ang aming pamumuhay palaging nasa palengke si Inay kaya saulado niya ang pagtaas ng bilihin,pati nga ang pagtaas ng presyo ng pamasahe.nakakatuwa di ba?Hay bakit kaya tayong mga pilipino puro reklamo sa mga tinatamasa ng bansa dapat nga makiisa pa tayo o kaya kung di man tayo kagad na tutulungan ng mga nakakataas eh bakit hindi na lang tayo ang gumawa ng sariling mga desisyon,sabi ko nga bakit ganito ang mga nangyayari sa ating pamumuhay marahil dahil sa di pagkakaunawaan ng ilang kumakatawan sa atin.Bakit,paano natin mapapaunlad ang buong bansa kung itong naatasang mamuno sa atin eh di na kayang paunlarin..Sabi nga ng ate ko "TWO HEAD IS BETTER THAN ONE"..Marahil ilan sa inyo ay di masyadong nauunawaan ang nais kong ipahayag.

          Maraming nagsasabing kung magtutulungan lang tayong mga pilipino eh uunlad tayo...Kung pulos salita lamang ang nais na ipahayag natin wala itong mararating..,Naalala ko ang ilan ko ng mga kamaganak na nagpuntang ibang bansa,.marami-rami na rin.Isa na don ay ang aking tatay kung bubuoin ang mga pagkakataon na nandon sya marahil matagal tagal na rin mga seven years na its been too long for us na mawalay ng ganong katagal sa piling ng magulang pero dahil nga walang magawa ang mga nasa matataas na posisyon hayon sya ngayon nagpapakapagod sa piling ng ibang at di nga kaanu-ano just to save our family.Biro nyo di lang sya marami pa,napakarami pang mga pilipino ang nasa ibang lugar mabuhay lang ang opinyon nila dito sa atin walang mararating.Sabi ko naman sa tingin ko hindi,nasa pagsisikap din yon..Puro sila reklamo wala naman silang ginagawa para umasenso.Naalala ko dati ng magsimba ako nakakita ako ng isang nanay na nagtitinda ng sampaguita nakakaawa talaga dahil sa gitna ng init eh nagpapakasasa sya sa pagtitinda pero nagulat ako nakacellphone sya ..nakakatuwa di ba?
May mga tao talagang walang pakialam sa mga nagaganap sa kanilang kapaligiran.May ilang mga pulis na nakaupo,nagbabasa kasabay ng paghigop ng mainit na kape at nakataas pa ang paa..samantalang ang ilang tao ay nangangailangan ng kanyang tulong..Ang ilang senador ay patuloy sa pagtatalo dahil sa mga "states visit" habang ang ilan nating mga kababayan eh sinasalanta ng bagyo.Tapos nandyan na naman ang eleksyon di ba kayo nagsasawang maghirap,iboboto nyo ang di nararapat dahil sa mga ibinayad sa inyo.Tapos pagnakaupo na itong iyong inihalal eh saka kayo magsisi.


         Yan talaga ang isa pang napakatagal nang problema ng ating bansa "flying voters"..Kakaiba talaga mayrong mga pilipinong di na alam kong saan ilalagay ang karangyaang ngayo'y kanilang tinatamasa,samantalang ang iba'y halos mamatay na sa pagsisikap.Minsan di natin maintindihan parang sinasadya ng pagkakataon.ang dami kong katanungan ngunit ang tanging sagot dito ay,ewan....Lahat tayo ay may kanya- kanyang interes at mithiin,merong ilan sa atin na todo sa pangarap mayrong gustong makaranas na makatungtong sa isang napakagandang puwesto sa isang opisina.Sana lang habang maaga pa eh napupunan natin ng pansin itong ating mga simpleng pangarap ang ating puhunan upang simulan ang simpleng buhay.

              Kakaibang mangarap ang mga pilipino ilan sa atin ay di sinusuring mabuti ang paraan upang matahak ang mga pangarap na ito.Di nila nalalaman na mahirap tahakin ang kaligayahan sa ibat-ibang paraan kaya nga sabihin ng ina mahirap maging isang pilipino.Ang bansang pilipinas ay di hari sa karangyaan ngunit hari sa kalayaan.Ilang pagsubok na ang nalampasan ng ating nga ninuno,ang pananakop ng hapon,kastila,at maging sa amerikano.Kay dami na ring buhay ang itinaya para sa sariling kalayaan.Pero bakit ganito ang hinaharap nating mga pilipino simpleng pagpapaunlad ng saariling bansa eh di natin magawa-gawa.Nakakatuwa di ba?Kapag naaalala ko ang palaging pagwewelga ng tao laban sa nakakataas,sa tuwing maaalala ko ang ilang mga broadcaster na pinapatay,ang pagpapasabog ng mga rebelde sa iba't-ibang parte ng bansa,at ang di pagkakaunawaan ng ilang miyemro sa bahay.Iba-iba man ng prinsipyo,katayuan at mithiin sa buhay palagi pa ring nagpapaalala sa atin na itong bansang ito ay ipinaglaban na natin.Hay nakakasakit ng ulo ang artikulong ito pulos problema ang hinain pero buo ang diwa ng pagiging pilipino.Sana naging munting bata na lang ako para di ko na inisip ang mga bagay na ito.

        Sa totoo nga eh masarap ang maging bata,walang masyadong isipin kundi ang pagsakit ng ngipin,na ang katapat lang eh ang pagkain ng surbetes hay...kapag bata ka,.ang tangi ko lang iniisip eh ang mag pangarap mo sa iyong paglaki..ang maging presidente di para magsagawa ng corruption kundi ang mapangalagaan ang iyong sinasakop,o kaya naman ang maging abogado di para papagsinungalingin ang mga acesories of the crime upang maipagtangol ang sarili at upang maiwasan ang nagawang kasalanan kundi ipaglaban ang katotohanan.Sana nga lahat na ng tao ay di tumatanda upang hindi aga agang namumoblema..Siguro kung mangyayari ito eh di na iintindihin ng lahat ng tao ang nangyayari,pati si inay di na mamememorize ang pagtaas ng bilihin at presyo ng pamasahe.Di ko rin mapapansin ang nanay na nagtitinda ng sampaguita na nakacell,at ang mga pulis na walang ginawa kundi ang umupo at itaas ang paa sa gitna ng kaguluhan..Hay siguro tama na 'to para maintindihan ng ibang tao ang kahalagahan ng buhay.Ngayon sa tingin ko eh nakatulong naman ito sa ilan kong mga kababayan upang ipaglaban ang kani-kanilang mga pangarap.A,basta ngayon alam ko na lahat ng tao lumalaki at nagkakaron ng isip...hay..

ARTICULATE

WHY WE CAN’T SPEAK JUST FOR OUR OWN?
WHY WE CAN’T STAND JUST FOR OUR SUPERIOR?
ARE THEY’RE SOMEWHAT BOTHERING YOUR WAY?
HOW CAN THIS BE IF A TOUCH OF ME IS WAISTED….



WOULD YOU SPEAK AND COMMUNICATE
WOULD YOU STAND AND FIGHT BACK WITH
HOPE YOULL UNDERSTAND WHAT I ENCODED
JUST BE REMINISCENT TO TAKE IT AWAY.



WE ALL THERE SO FACE IT ALL WITH POTENCY OR EVEN WITHOUT..
AND NOW WE CAN SPEAK TO JUSTIFICE OUR OWN OPINION
AND NOW WE CAN STAND TO DIVULGE ALL OUR STRENGTH
TO FACE ALL TRIBULATION AND ALL THE FOE



WILL GO THERE NOT TO HAVE BRAWL
NOR TO HAVE A VERIFICATION
WILL GO THERE JUST TO JUSTIFICE,
TO DIVULGE AND ONLY TO SAY SORRY.

Tuesday, January 19, 2010

Behind

A day goes by

It feels that you’re the one

Time goes on

And it feels that love is at my door

But those feelings confuses.

 

You’re the moonlight in my memory

You’re the beeps in my heart

You’re the smile that holds me

You’re the shine in my morning

You’re the light in the night.

 

But for the moment, I glide away

That memory fades and beeps suddenly stop

The love hint, a fear that flows on my soul

All I see is pain and all I feel is hurt

Says…

Shields your love from the lies

That your heart tells and feels

Just walk around and leave me

Find someone who hurt you never

And will love you forever.

 

Someone who stays to whisper you in the morning shines

Someone who will hug and kiss you in the bright night

Someone who will care and who will be there

My heart has given up and I can’t be that someone.

 

The day will pass and the season may change

But the old days stays to remain

Though it hurts when we walk on our separate ways

Promises do, you’ll be still part of mine.

Art of letting Go

”The problem with being strong is….nobody bothers to ask if you’re hurt.”

“Put  away the pictures….put away the memories..

I put over and over through my tears..

I’ve held them till I’m blind”

…..

“Maybe someday will be friend forevermore, wish i can open a back door”

boy: hindi ka ngreply ibg svhn mahal mo ko.?

Girl: o! Ayan ! ngreply na ko.?

Boy: ibg svhn nyan tlgang ekiz n ko sau.?

Girl: oo! ekiz..na may pako pakO pa!

Boy: ganun.? Ganon b tlga ko kasama para isumpa mo.?

Girl: bkit nmn kita isusumpa..ndi nmn ako witch!hmmm…Wag k maglit manhid tau db!..

Boy: nd nman ako ganOn kmanhid.. gus2 ko p rn my mramdaman khit p2nO.. nd ko p la kaya ung gngwa mo..wg ganon bka mging bato k..hehe.. ui haup pla 2ring mo smen..hehe

Girl: oo! haup! E un lng nmn ang naicip kong maauz n term., keza nmn twgin ko kaung salawahan db? Parang mas nakakadown nmn un !well.,

Boy: nd ko maicip kung pano ko nging haup kc wla p nman akong cnsaktan. Sa k2nayan ako p ung nhi2rapan..saka ung salawahan nd dn cgruro..

Girl: ..kz, bkit gnyan k.? Dpat kuntento  k sa knya! Tngnn mu nga.!

Boy: dun mo ko nd mccc..pnipilit ko nmang itama lahat ng pagk2mali ko..lam mo naman cguro ung pinkarison kung bkit ako ngk2gani2..

Girl: ..ndi q alam kung anu.?

Boy: sayang….kinain k n ng galit m0..wg k sanang mg2l8 sken..

Girl: pnu mo nmn nsv un.?    

Boy: sobra kna kcng manhid..nd mo n nr2mdaman ung damdamin ng mga nkpaligid sau..korny noh?ok lng..

Girl: ..ksalanan ny0 naman un e! Ksalanan nteng lhat pla..bkit kung ndi b q ngpadala s letcheng luv n yn,.d sna ok p q ngaun..

Boy:ok lng nmn n mgpdala s tntwg m0ng letcheng luv..ang tan0ng dun kaya m0 p b.?

Girl: ..kya png anu.?

…tzka bkit kw b, iniicp mu ung feelngz ng iba,d dn nmn a!.napapakaduwag k nga e..ni d mu kayang magisa!mz ok p sau, n mgtago ng 2nay n nr2mdaman..kplastikan un db.?

Boy:un ang akala mo.s 220 lng snay n kong magisa.ska ung kplastikn nd uso sken un..

Girl:o? Ndi b kplastikn yan.. naku! Parang walang pupuntahan tong usapn n toh..bsta skn..ok lng aq s gn2..kung kw ndi.,pigilan mu n,.

Boy:WLang problema sken..sv ko nman sau ok lng sken n mag-isa ko..s tingin ko lng nd nmn kplastikn 2ng letcheng nrramdman ko..

“Where do I start to live my life alone

I guess I’m learning…only learning…

Learning the art of letting go”

 

….kapag nasaktan ka ng dahil sa pagibig magiging manhid ka ….mararamdaman mo yung “para kang namatayan ng alaga, at dahil dun hindi ka na muling magaalaga ng iba..”

….yung oras ko umiikot lng sa SKUL kapag papasok, sa BAHAY kapag uuwi, sa KAPATID, kapag my problema sila, sa MAGULANG kapag my sermon, sa KAAWAY kapag gusto nya kong talakan, sa kaibigan kapag hihingi ng payo, sa MAGE-ELOAD na nagsusumbong na nung nagpaload ako may sumalisi na naman ng number ko, kaya sa tuwing magpapaload ako nagtataka sya every 2months yata iba yung gamit kong number,.hayz! admirer?nO! stalker! San k naman nakakita nun di ba?! Nanakawin yung number mo para lang buwisitin ka at ipagmalaking galing sya sa mayamang pamilya!..kainin nya yaman nya! Yabang! SIGH! Sa PROF ko na 3 times ko pa lang namemeet since nagstart ang second sem,o!o!o! astig sya di ba..parang multo lang..,with matching alagad ba! ST! Wenkz.., sa TAPSILOGAN na my free nestea.. dun sa SOFA kung san lagi lang akong nakahiga,.uupo,.hihiga ulit.. hanggang sa makatulog na ko dun.. ung MP4 ko na halos puno ng song ng GREENDAY.. TYPECAST ng DASHBOARD..ayokong makarinig ng malungkot na kanta!.,ayoko nung lahat..ayoko ng Korny!..!yung madilim kong profile sa FRIENDSTER..na may magandang message..who really express who am i then…hayz..yung malaking ORASAN na kulay puti sa sala, hindi yun pwedeng mawala.. yun lang yung lagi kong tinititigan kapag gusto kong matapos na ang oras kahit naman talaga pwede…. dun ako tumitingin kapag ayoko munang mamalayan lahat ng nangyayari sa kanilang lahat..

..ganyan lang halos araw araw ung ginagawa ko! Wala kong pakialam sa ibang tao,. Pumapasok ako.. umuuwi ako.. tutulog.. kakain.. magoonline.. magsosoundz.,,pupunta sa mall.,.. tatambay ng 30 minutes s lrt station para lang makapagpahangin habang nagpi-play yung song ng dashboard “ SO QUIET! ANOTHER WASTING NIGHT.. THEY SAY ANYTHING WILL …”..  minsan nakakasawa.. nakakainis.. sana hindi ako naniwala sa mga ganun..Ammmf! ..Tahimik kahit tambay lang!pero minsan magulo pa rin kahit kami na lang,.. ganito buhay ko d2.. nagbibilang lang ng  minuto’t Segundo para sa oras na gusto kong palipasin…para sa panaho’t alaalang nais kong kalimutan.. pero sa tuwing umuusig ang oras mas iniintindi ko n lng na ang lahat ng saket na ito’y ginagawa lang at ipinaparamdam sken para maging matatag sa lahat na papasanin ko pa  sa mga susunod na araw..at kabanata ng aking kabataan..at napagtanto ko na din wala ngang sigurong magagwang mabuti ang magisip ng paghihiganti..ng masama..sabi ko nga God knows..naicip ko na lang  na.. life is a choice..life is what you make it….,kung palagi akong magiisip ng negative mas masakit..ni hindi ko man lang naisip na espesyal pa rin ako..na marami pang nagmamahal sken., at alam ko na ako lang ang may hawak ng sarili kong kaligayahan..at wala sa iba., at every person is entitiled to his or her happiness.. just let your  self to refuse all the things that  make you sad.. theres a lot of things I’ve learned about those things that I encountered., the two best of it..1st  don’t settle urself in undeviating because theres no permanent in this world..that is only our God! .2nd  hold your life as if  its ruin for  last minute…take time to enjoy., treat yourself not once in a while but always..as they say if u know what u want u can get it! … sabi nga nila once na pinili mong maging masaya ..magagawa mo yun.. at ngayon alam kong nagawa ko na yun.. hindi na masakit.. pero hindi man ganun kasaya ok na rin kasi anjan kayo!

Salamat sa inyong lahat na nagbigay sakin ng inspirasyon para makagawa muli ng isang artikulo.. salamat kay EMMANUEL..idol ko!..mahal ko! Inspirasyon! ATE TALETZ..mahal kong ate!  ke VLOG…tropa kong mahal.. ke Kua mhine,.. ke ate EAN sweet kong ate!..na nakikipaglamayan sakin kapag gagawa nang articles…ke BRY galingan sa exam para maging engineer na!  sa tropa ko sa school.. JONA… ALIBONG…ke TERE na talented!..ke DIOV..ganda! ke JOY na taga subaybay din ng BUHAY ni avilo.. ke JEKO at TONI tropa kong maganda!.sa mga genius kong tropa MARK,JAMES,RUDOLF,MOY… at dun sa pinakamamahal kong inzan! KATH koy…! at kung my nalimutan man ako sensya na antok na hehehe..


ShoutMix chat widget